تغییر مشخصه های دموگرافیک بیماران مبتلا به بروسلوز همگام با افزایش بروز بیماری از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ در استان کرمانشاه

مقدمه: استان کرمانشاه یکی از مناطق اندمیک بروز بروسلوز در کشور می باشد به صورتی که این بیماری به عنوان یکی از مشکلات مهم سلامتی منطقه قلمداد می گردد. بررسی مشخصه های دموگرافیک بیماران و روند تغییرات آن می تواند زمینه ساز یافتن گروه های در معرض خطر و همچنین عوامل خطرزا باشد. روش کار: در این بررسی برخی مشخصه های دموگرافیک (شامل سن، جنس، سطح تحصیلات، شغل و محل زندگی) تمامی موارد شناسایی شده بیماران مبتلا به بروسلوز در استان کرمانشاه از ابتدای سال 1381 تا پایان بهمن سال 1385 جمع آوری شده و مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده بوسیله نرم افزار spss-15 و با استفاده از آزمون های آماری t، آنالیز واریانس یکطرفه، مربع کای و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تعداد کل موارد گزارش شده 3646 بیمار بود. میانگین سنی مردان 30 و زنان 9/32 سال بود (01/0p<). فراوانی بیماری در مردان بیشتر از زنان بود (0017/0=p). درصد فراوانی دامداران مبتلا به بروسلوز در طی سالهای فوق رو به افزایش و نسبت شهرنشینی رو به کاهش بود. تغییرات سنی سالیانه بیماران و سطح سواد آنها در طول 5 سال مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: در طی 5 سال مورد مطالعه، افزایش درصد مردان، تفاوت سنی مردان و زنان، افزایش درصد دامداران، و کاهش موارد شهرنشین مطرح کننده این فرضیه است که سهم روش انتقال مواجهات شغلی و تماسی در انتقال بیماری در حال افزایش است.